Pypcie na języku

„Pypcie na języku” to zbiór uroczych, przeczytanych przez Michała Rusinka anegdot wziętych z życia autora, dla których punktem wyjścia jest niefortunnie użyte słowo czy jakaś zagadka językowa.
Te opowieści, właściwie błahe, lecz nakreślone z prawdziwym mistrzostwem, są obrazkami naszej codzienności wplecionej w język i naszego języka wplecionego w codzienność – uzmy-słowiają nam, że język jest czymś bardzo osobistym, a użyty w sposób nietypowy pozwala dostrzec zadziwiające wymiary rzeczywistości („Organizujemy sylwestry. Dowolne terminy”). Rusinek zdradza ogromną czułość wobec języka i fascynację jego przewrotnością.