Nocni wędrowcy

Uganda. W ośrodku w Gulu trwa zabawa. Kilku-, kilkunastoletnie dzieci biegają po placu z drewnianymi maczetami i karabinami: partyzanci napadają na wioskę, na ratunek przychodzą żołnierze. Zwyczajna dziecięca gra. Ale podopieczni ośrodka nie odgrywają scen z filmów czy książek, lecz z własnego życia. Z rodzinnych wiosek porwała ich Boża Armia Oporu i przemieniła w zabójców. Dowódcy kazali zabijać mieszkańców własnej wsi, nawet rodziców i rodzeństwo. Boża Armia to partyzantka pod przywództwem proroka Josepha Kony’ego, który jak sam twierdzi, został opętany przez duchy. Ośrodek w Gulu pomaga wrócić do normalnego świata tym, którym udało się uciec.

Wierzenia Afrykańczyków zapełniają świat duchami i znakami, których człowiek Zachodu nigdy do końca nie zrozumie. Jak powiedział Jackson, przewodnik Jagielskiego: „Nazywacie po swojemu to, co u nas zastajecie, i jesteście przekonani, że mając wszystko ponazywane, będziecie też wszystko rozumieć. Ale my mamy własne nazwy i patrzymy po swojemu”.

Wojciech Jagielski (ur. 1960) – dziennikarz „Gazety Wyborczej”. Świadek najważniejszych wydarzeń politycznych przełomu wieków na całym świecie. Relacjonował rozpad rosyjskiego imperium, załamanie się apartheidu w RPA, połączenie Hongkongu z Chinami, wojny, zamachy stanu, upadki dyktatorów w Afryce i Azji. Laureat wielu prestiżowych nagród literackich i odznaczeń, m.in.: Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1995), Nagrody NIKE 2003 (Modlitwa o deszcz, W.A.B. 2007), złotej odznaki „Zasłużony dla Polskiej Agencji Prasowej” (2005), Międzynarodowej Nagrody „Literatura z frontu” w roku 2007 (Wieże z kamienia, W.A.B. 2004, wyd. rozszerzone 2008), Nagrody im. ks. Józefa Tischnera oraz Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2012 (Wypalanie traw). Książki Wojciecha Jagielskiego były tłumaczone na włoski, hiszpański, angielski i niderlandzki.